Ας συστηθούμε

Με λένε Λίλιαν Βασιλείου Καρτσάτου. Είμαι οικονομολόγος και Πρόεδρος της LIFE WINS.Είμαι παντρεμένη με τον Νίκο Βασιλείου, επιχειρηματία και μητέρα μιας αξιολάτρευτης έφηβης κόρης και ενός ζωηρού χαρισματικού αγοριού. 

Είμαι απόφοιτη του Αμερικανικού Κολλεγίου της Αγ. Παρασκευής (Pierce College) και έχω Μ.Β.Α. στο Human Resource Management. Μιλάω Aγγλικά, Γαλλικά και Αραβικά.  Έχω δουλέψει στην BBDO Athens ως Account Executive.

Τον Οκτώβριο του 2009, μπήκα στην πολιτική εντελώς παρορμητικά, υποψήφια στη Β’ Αθήνας με την Νέα Δημοκρατία. Δεν εκλέχτηκα (πήρα όμως 4.500 σταυρούς σε 12 μέρες). Το γεγονός αυτό δε με γέμισε απογοήτευση αντίθετα έγινε κίνητρο ν’αγωνιστώ με περισσότερο πάθος.

Αυτό που έχω να προσφέρω, είναι ο στοχασμός μου, οι αξίες  μου, τα ιδανικά μου και οι καθαρές θέσεις μου.

Φτάνει πια! Οι Έλληνες του 2012 δεν αμφισβητούμε, ούτε προσπαθούμε να επιδράσουμε στον κόσμο που ζούμε. Γίναμε δέκτες και καθόλου πομποί. Δεχόμαστε υπομονετικά ακόμα κι εκείνα που μπορούμε ν’αλλάξουμε. Καθημερινά, κατατρώμε την Ελλάδα μέχρι το μεδούλι, αντί να ενωθούμε και να παλέψουμε γι’αυτόν το παράδεισο. 

Αλήθεια, γνωρίζουν οι σημερινοί κυβερνώντες τα πραγματικά προβλήματα των πολιτών στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα;

Το σπίτι μας έχει πάρει φωτιά και αυτοί μας αναλύουν γιατί καίγεται. Μα, μέχρι να το βρουν θα έχει γίνει κάρβουνο. Ζητάμε λύσεις όχι επισημάνσεις.

Οι Έλληνες του 2012, πρέπει να πάψουμε να μεταθέτουμε την ευθύνη για όσα μας συμβαίνουν στους πολιτικούς, γιατί εμείς τους εκλέγουμε. Εμείς φτιάχνουμε το κοινωνικό σύστημα και τους κοινωνικούς φορείς.

Οπωσδήποτε, η ανεργία και η οικονομική κρίση έχουν επηρεάσει καθοριστικά τη διάθεση μας αλλά οφείλουμε ν’αντιδράσουμε. 

Η μείωση των δημοσίων δαπανών δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αφορά στις δαπάνες που προορίζονται για την ενίσχυση των χαμηλών εισοδηματικών στρωμάτων. Η μείωση των δημοσίων δαπανών, πρέπει να γίνει, εκεί που γίνεται το party όπως υποδομές, μεταφορές ενέργεια και έρευνα. Επιτροπές, υποεπιτροπές και τρέχα γύρευε…

Να προωθήσουμε, νέα άφθαρτα πρόσωπα που έχουν πετύχει στην οικογένεια τους, τη δουλειά τους, τη ζωή τους. Να μην ανακυκλώνουμε μοιρολατρικά τους ίδιους και τους ίδιους. Φτάνει πια! Εξάλλου τι ξέρουν αυτοί απ’την αληθινή ζωή. Τους τρέχει το αφεντικό; Έχουν δάνεια; Απλήρωτες πιστωτικές κάρτες-επιταγές; Πληρώνουν ιδιαίτερα στα παιδιά τους για να προχωρήσουν αξιοπρεπώς στο σχολείο τους; Έχουν αισθανθεί αμήχανα μπροστά στο ταμείο του super-market γιατί κάτι πρέπει να βγάλουν από το καλάθι; Κουβαλάνε σακούλες; Οδηγούν στην κίνηση; Τους φτάνουν για τη βενζίνη;

Ο κάθε λαός έχει τους πολιτικούς που του αξίζουν.